‘t Is maar wat je kunst noemt
Zomer, 2023, Halle
Eerst zien en dan geloven
Ik ben geen radioloog zegt de KNO-arts snel vanachter haar computer. Dit is mijn tweede bezoek hier op korte tijd in het ziekenhuis van Halle en ik hang haast voor haar scherm. Ik wil nl. de foto’s van de laatste MRI kunnen vergelijken met die van toen in 2009. Maar ze blijkt enkel het verslag van de radiologe zonder glimlach te hebben, geen beelden.
Het protocol maakt gewag van een ‘discrete’ verkleining, dat is goed nieuws, zegt ze.
Er komt niets dat je niet aan kan. – Dirk Ghekiere
Ik zwijg in alle talen. Blij met het goede nieuws, natuurlijk, en heel dankbaar voor de wetenschap! Maar wat ben ik nu zonder beeldmateriaal? Ik wil dat kunnen zien.
Ze verwijst me door naar Dr. Feel Good* in de ULB in Brussel. Ik weet op dat moment dat ik die hele reutemeteut echt niet zie zitten. Met gemengde gevoelens verlaat ik het ziekenhuis.
Tot mijn vreugde vind ik thuis in mijn archief de foto’s die ik bij een vorige controle 5 jaar geleden al eens had opgevraagd. Blijkbaar had ik ook destijds wat beeldmateriaal (hieronder) ter verwerking gemaakt.
Gebruikte materialen: gemengde technieken zelfgefabriceerd (ca. 1 meter op 3 meter), 2009
Komt alle kunst niet voort uit een innerlijke worsteling? Nu nog enkel die worsteling overstijgen… m.i. door echt te voelen wat mijn lichaam mij wil vertellen en wat ik maar niet wil horen, ondanks mijn blitse hoorapparaatjes.
De discrete verkleining, 2023
*Dr. Feel Good is niet zijn echte naam.
Wat voorafging: zie Nieuwsbrief 23 – 12 juli 2023